اسلام به مرد و زن نگاهی یکسان و همراه با کرامت و عزت دارد، به طوری که زن و مرد در کمالات ذاتی و جنس آفرینش، جایگاهی مشترک داشته و در کسب کمالات اکتسابی، توانمندیهای یکسانی دارند، اما وجود برخی از روایات که بیانگر آفرینش زن یا حوا از عضوی از بدن آدم است، نگاه تساویگرایانه اسلام به زن را خدشهدار کرده و باعث فرودستی زن در جهانبینی اسلامی شده است. بنابراین، ایده اصلی نوشتار حاضر، محکزدن روایاتیست که آفرینش زن را تبعی و فرع بر آفرینش مرد میداند. با توجه به معیارهای نقد حدیث، مانند مخالفت با سنت، مخالفت با عقل و دستاوردهای علمی قطعی، مطابقت با تورات و موافقت با نظر عامه، موضوعیت و جعلیبودن این روایات مشخص میشود. با وجود ارزیابی روایات توسط این معیارها، میان مجموعه روایاتی که به نوعی اشعار به خلقت حوا از دنده آدم دارند، تناقض درونی وجود داشته و اضطراب متن دارند.
)