اعتقاد به معاد و بازگشت انسان، امری بوده است، که ادیان آسمانیبر آن تأکید فراوان کردهاند. مسئله معاد در میان مسلمین جزء ضروریات و از مسلمات دین است. در باب کیفیت معاد و چگونگی بعث و حشر انسانها پس از مرگ، در میان علما و فلاسفه اسلامیاختلافنظر وجود دارد. برخی آن را روحانی، و برخی روحانی- جسمانی میدانند.در کیفیت جسم و چگونگی آن نیز اختلافات فراوانی است، دستهای جسم در عالم آخرت را مثالی و دستهای دیگر مادی-عنصری میدانند. این مقاله با رویکرد توصیفی به بررسی آیات قرآن، سعی در تبیین معاد جسمانی از منظر این کتاب آسمانی دارد. قرآن کریم بابیان دلایلی در میان آیات خود، جسمانی بودن معاد را تبیین مینماید. میتوان این آیات را به هفت دسته تقسیم نمود.